Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. 2 Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. 3 Πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν.Πρέπει να πω αμήν ? Δεν ξέρω τα εθιμοτυπικά σας.Πως σας φαίνεται ? Εμένα μου αρέσει να το ακούω.Ακούγεται μεγαλοπρεπές.Σαν μια κλανιά μες στο σκοτάδι.Συγχωρέστε τη βλασφήμια μου.Είμαι γεννημένος ασυγχώρητος.Που είχαμε μείνει ? Α,ναι,στην ομορφιά του παραπάνω λόγου.Ξέρετε,εγώ ένα πρόβλημα έχω με το όλο ζήτημα.Αν εσύ , οποιεδήποτε αναγνώστη που με διαβάζεις αν με διαβάζεις , πως θα ένιωθες αν σου έλεγα με απόλυτη σιγουριά και χωρίς καν να σε ξέρω ότι το λογικό σου είναι τόσο περιορισμένο που δεν μπορεί να κατακτήσει τη γνώση ? Ή , ας πούμε , αν σου έλεγα πως ήρθες στον κόσμο απλά για να φύγεις πάλι κάποτε και αυτό που αρκεί να κάνεις είναι να τηρείς τις διαταγές κάποιου που δεν σου δίνει καν σημάδια ύπαρξης ? Ή, ακόμα,αν σου πω πως η μοίρα σου είναι γραμμένη και τα δεινά σου απ'το θεό σταλμένα οπότε πάψε να εναντιώνεσαι.Γιατί δεν είσαι δυνατός.Θα πεθάνεις και άλλος θα αποφασίζει για τη τύχη σου.Είσαι ένα άβουλο πιόνι χωρίς δυνατότητες και όσο κι αν προσπαθείς να κατακτήσεις τη γνώση σκάβεις λακούβες στο νερό.Μπορείς ελεύθερα να ξεφτυλίζεσαι και να υποτιμάς τη ζωή και να έχεις ενοχές για τα πάντα.Αυτό κάνει ένας καλός και συνετός άνθρωπος.
Όχι βέβαια,αυτά δεν τα λέει ο θεός.Τα λένε όσοι σκάρωσαν και διατηρούν αυτοί τη φάρσα.Άλλωστε ο θεός είναι πολύ σπουδαίους για να ασχοληθεί με ηλίθια κατώτερα όντα.Ή απλά είναι πολύ ανύπαρκτος για να έχει μιλιά.
Έν αρχή , λοιπόν , είναι ο λόγος ΣΟΥ , η γνώση που κατακτάς από κει που σκάβεις,το γέλιο σου,το όνειρο σου και ότι μπορείς να καταφέρεις.Όπως π.χ. να φτάσεις τον ουρανό,να φτάσεις ψηλά για να σε βλέπουν όλοι και με μια νοητή αγκαλιά να τυλίξεις τα πάντα.
Εν αρχή ήν ο Άνθρωπος,και ο Άνθρωπος είναι προς το Άριστον,και το Άριστον είναι ο Άνθρωπος.Ούτος είναι η πηγή της ευτυχίας.Πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου