Να τους ακούμε τους ανθρώπους άραγε ?

 Να τους ακούμε τους ανθρώπους άραγε ? Κι αν ναι,τι ξέρουν αυτοί που θα μας ωφελήσει ? Καμιά απόκρυφη σοφία ή τα "μυστικά της Μασονίας" ? Έχουν την αλήθεια τους για "δόσιμο" ? Κάποιοι δεν την έχουν βρει καν , πώς την κηρύττουν ? Οι άνθρωποι βουτούν στον εαυτό τους και σκαλίζουν ένα βυθό γεμάτο διαμάντια.Κρυφό και ακατέργαστο.Σαν μιας έφηβης τις χάρες.Εκεί μέσα βρίσκουν την αλήθεια τους.Αλλονών  δαγκώνει , αλλονών λαμπυρίζει παιχνιδίζοντας με τον ήλιο που βουτά μαζί τους.Αλλονών πάλι,είναι βρώμικη και ξεθωριασμένη και θέλει κι άλλη προσπάθεια.Ε,η αλήθεια του καθενός βρίσκεται μέσα του και διέπει τον εαυτό του.Άρα οι άνθρωποι ξέρουν για τους ίδιους.Ίσως και για σένα.Αλλά άλλο με προβληματίζει ...
 Ήτανε σούρουπο και ο ήλιος ήταν έτοιμος να αποχαιρετήσει τους ανθρώπους,να πάρει τη μέρα και να φύγουν.Ένα παιδί αναμαλιασμένο,μες στα χώματα κοιτούσε το θέαμα.Αίμα έτρεχε από τα γόνατα του.Σαν σύκα του καλοκαιριού είχαν ανοίξει από τα χτυπήματα.Είχε μια πέτρα στο χέρι και την περιεργαζόταν ανάμεσα στα δάχτυλα του.Ύστερα την πέταξε μέσα στο νερό που χάθηκε με ένα σιωπηλό παφλασμό.Η μητέρα του τον διέκοψε από τις σκέψεις.
 -Τινάξου και φεύγουμε.
 -Μαμά,να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους ?
 -Κάποιους ναι και κάποιους όχι , γιε μου.
 -Μα είμαι μικρός ακόμα.Πως θα ξεχωρίζω ?
 -Θα μεγαλώσεις και θα μπορείς.
 -Και μέχρι τότε ?
 -...έχεις τους γονείς σου.
 -Οχ ρε μαμά.Σταμάτα να με προστατεύεις τόσο.Νιώθω βλάκας,χαζός,αφελής όταν το κάνεις αυτό.
 -Αν δεν ήσουνα παιδί μου δεν θα σε προστάτευα.Αλλά είσαι , πως το θες τώρα ? Τινάξου να πάμε σπίτι.
 -Όχι , μαμά.Ο κόσμος θα με δεχτεί έτσι.Λερωμένο με τις σκόνες και τα αίματα.Γιατί έτσι παλεύω εγώ κι έτσι χαίρομαι τη ζωή ταυτόχρονα.Θα μάθω τους ανθρώπους να βλέπουν πίσω από τις μάσκες.Τις αλήθειες τους , μαμά.Γιατί εγώ , εγώ που λερώνομαι είμαι η κινητήρια δύναμη της κοινωνίας.Και θα εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον.Γιατί το να είμαστε όλοι καλά θα είναι πραγματικά ωφέλιμο.Αν δεν ήμουνα παιδί δε θα βραζε το αίμα μου.Αλλά είμαι , πώς το θες τώρα ?
 -Άχ...
 -Εντάξει θα τινάξω τις σκόνες.Αλλά για να μη σου λερώσω το σπίτι.Αν στη ζωή μου μου το πει κάνεις άλλος θα του πω να δει τις διαφορές μας,μαμά.Και θα μισήσει τη γραβάτα του.Και σε παρακαλώ,αυτό το άχ να μη το λες.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ...